Istnieją dwie metody operacji – tradycyjna, czyli otwarta, oraz zamknięta, polegająca na przezskórnym przecięciu więzadła obrączkowego za pomocą grubej igły iniekcyjnej z wykorzystaniem podglądu USG. Jeśli operacja otwarta jest wykonana poprawnie, ryzyko nawrotów jest niewielkie. W przypadku operacji zamkniętej okres powrotu do zdrowia po zabiegu jest krótszy niż po operacji otwartej, jednak ryzyko nawrotu choroby jest większe.